Argentina |
2 september |
Buenos Aires |
Buenos Aires is een echte metropool. Lang voordat je je binnen de stadsgrenzen bevindt, heb je al menig industrie, handelsterrein en buitenwijk gepasseerd. Zo´n beetje alle 'autopista`s' storten zich op de capital federal en dat geeft vanzelfsprekend chaos! De laatste kilometers tijdens mijn laatste busrit (hoeveel kilometers in hoeveel bussen eigenlijk?) worden daarom in een slakkegang afgelegd. Geen probleem want het uitzicht is de moeite waard, zeker als de weet-ik-hoeveel-baanse pista over viaducten de stadswijken overstijgt. Voordat we richting busterminal inslaan passeren we het voetbalbolwerk van één van de 8 (!) in de primera division spelende clubs: River Plate. Een onwaarschijnlijke mensenmassa vormt een vele blokken tellende rij die geduldig wacht voor de kassa's. Gaat dat hier elk weekend zo?
Ok, wat te doen tijdens de resterende vijf dagen hier in BsAs. Prioriteit numero uno is voetbal als ik het goed heb speelt Boca Juniors dit weekend thuis. Argentinië's meest roemrijke club, niet in de laatste plaats natuurlijk door Diego Maradona. Het opwindende vooruitzicht deel uit te maken van pakweg 80.000 dolgedraaide en bloedfanatieke Argentijnen wordt me echter snel ontnomen als ik bij de VVV navraag hoe ik aan kaarten kan komen. Dit weekend ligt de competitie stil in verband met WK-kwalificatie! Voordat ik start met het afbreken van de kiosk wordt ik erop gewezen dat Argentinië thuis speelt in BsAs. De wedstrijd bezoeken is geen probleem als ik me vanmiddag nog aansluit in de eerder al opgemerkte lange rij. Waw, dat is effe wat anders! Tegen wie spelen ze eigenlijk? Wie? Brazilië? Als voetballiefhebber laat dit je naar adem happen; de twee aartsrivalen van het Zuid-Amerikaanse voetbal in een voor Brazilië allesbeslissende wedstrijd! Batistuta vs Rivaldo! Oei, oei, oei, ...
Geen voetbal, want dan te doen?
Busterminal Retiro ligt tegen het centrum aan en wordt omgeven door armoedige behuizing van niet eens Buenos Aires' armsten, vrolijk wordt je er in ieder geval niet van.
Met de metro sta ik vervolgens snel midden in het centrum; Avenida de Mayo, en mij hotel is slechts één blok verderop. Voor $10 een eigen kamer met badkamer, telefoon en TV. Met afstand mijn meest luxueuze verblijf in zes maanden. En dat in de met afstand duurste stad!
De route hoe bij het stadion te komen is me al uitgelegd en weer op adem gekomen vraag ik nog even wanneer de wedstrijd eigenlijk is, Zondag toch?
Nee dus, woensdagavond... (enige toelichting: dat bevindt ik me dus ergens boven de plas).
Na zoveel opwinding en teleurstelling moet ik het dus hier voetballoos zien door te komen, of ik moet nog wat van Ierland-Nederland kunnen meepikken. Al kan me dat sinds het Italië-echec allemaal niet meer zo heel veel boeien.
BsAs telt vele barrio`s (stadswijken) die eigenlijk veel interessanter zijn dan het eigenlijke centrum. Dus daar maar een kijkje gaan nemen. Gaat u mee?