Mexico |
29 maart |
Zacatecas |
"Soms zit het mee, soms zit het tegen". Een gevleugelde reclamekreet uit vervlogen tijden toen de verzekeringsagent nog graag bij de mensen thuis kwam.
Nauwelijks aangekomen bij de busterminal en mijn voeten in het Zacatecaanse stof gepland, of er staat een breed grijnzend Mexicaantje voor mijn neus. Zijn naam is Ernesto en hij runt samen met zijn vader en broer een nieuw hostel midden in de stad. Hij heeft een goede babbel en ik laat me dan ook makkelijk overhalen, de prijs (60 pesos, ca. fl.15,-) is daarbij het voordeligst tot nu toe.
Ernesto heeft geen woord gelogen. De lokatie is absoluut top met uitzicht op de kathedraal en de hostel doet qua inrichting en intimiteit aan alsof je bij een Mexicaanse familie logeert. Ik tref het helemaal deze zondagmiddag aangezien Ernesto senior net een lunch heeft bereidt voor al zijn gasten en ik kan bij entree direct aanschuiven!
Afgelopen zondag zat klaarblijkelijk alles mee. ´s ochtends een tweede klas busticket gekocht om door te stomen naar Zacatecas. Halverwege de rit blijk ik nog als enige de busbezetting te vertegenwoordigen. Reden voor de chauffeur om niet verder te rijden en mij te laten overstappen op een 1ste klas bus. Nou, zeg maar ´Nederlands Voetbalelftal-bus´; het heeft geen stoelen maar ware fautteuils die je in een handomdraai transformeert tot een heerlijk bed! Helaas is het nog maar een korte rit en kan ik van dit mazzeltje niet optimaal profiteren.