Mexico |
6 mei |
Chetumal |
Aangekomen in Chetumal, gelegen aan de grens met Belize de laatste Mexicaanse bestemming, pik ik mijn vetrouwde ritme weer op en alles begint weer soepeltjes te lopen.
Met een tegelijkertijd aangekomen Britse deel ik een taxi die koers zet naar een jeugdherberg in Villa Deportiva die met 30 pesos (7,50.-!) tot mijn goedkoopste adresjes tot nu toe behoort!
De plaatselijke VVV laat me weten dat een bezoek aan de ruines van Kohunlich er niet inzit als ik niet bij hen een gids met huurauto voor een halve dag boek voor $65. Hiervoor vriendelijk bedankend op zoek naar de verschillende bushaltes en standplaatsen van collectivo´s. En na even zoeken heb ik al een busje ontdekt die me voor 17 pesos in de buurt kan afzetten.
Zondagochtend gaat dan ook mijn alarm om 6 uur om een uur later in te stappen richting Kohunlich. Althans dat was het plan: de plaatselijke regelneef tussen de zwaar ronkende vehikels wijst me een verkeerde bus (of logischer: ik begrijp hem verkeerd), zodat ik om 8 uur pas vertrek. Gedraag me daarom vaak als een domme toerist en vraag gewoon hetzelfde aan minimaal 3 verschillende personen om zeker te zijn van hetgeen ze me wijsmaken ook juist is!
Mijn geluk is echter dat de Mexicaanse zomertijd is ingegaan, wat weer een uur scheelt aan zonkracht, belangrijk omdat op het punt waar ik uit de bus stap nog een luttele 9 kilometers te voet moeten worden afgelegd. Het geluk laat me hier in de steek: op een parkopzichter op zijn mountainbike na passeert me niemand en dus kom ik pas anderhalf uur later aan op het terrein van Kohunlich, waar ik enigszins verbaasd wordt aangekeken door de aanwezige beheerders.