vorig bericht | overzicht | volgende bericht

Honduras

30 mei

Isla de Utila

LA CEIBA, 24 MEI - In de vroege ochtend de bus van Copán naar San Pedro de Sula om van daaruit door te bussen naar La Ceiba, havenstad aan de carribische kust. Hier aangekomen een dg wachten op de boot naar eiland Utila die slechts eenmaal per dag uitvaart. Het vinden van een slaapadres loopt uit een succesvolle poging mijn humeur tot onder onvaardbare normen te brengen. Zeker als een Hollandse oude sikkeneurige eigenaar van een budgetverblijf mij begint te verwijten dat ik in ontwikkelingslanden reis. In een slecht humeur ben ik echter op mijn best en na die ouwe met hartklachten te hebben achtergelaten vindt ik eindelijk na 3 uur door de stad te hebben gesjouwd een aardig hotelletje in het centrum onder de belofte de volgende ochtend weer vertrokken te zijn. Geen probleem want de reden dat de stad is volgeboekt is het aanstaande Carnavalsweekend, klaarblijkelijk erg populair tot ver over de grenzen, maar voor mij geen reden om te blijven.

Met het beeindigen van Ruta Maya in Copán wordt het aandeel cultuur drastisch teruggeschroefd en ga ik voor mijn duikbrevet op Utila, het kleinste eiland van Islas de la Bahía, of gewoon Bay Islands. Er heerst namelijk een typische carribische sfeer en het gros van de lokalen spreken een merkwaardig (en asociaal) klinkend engels dialect. Zij zijn een mix van slavenafstammelingen, expats, 'echte' Hondurezen en de overkleinkinderen van hier ooit gevestigde piraten uit Engeland, Frankrijk en Nederland (die vanuit Utila de Spaanse vloot graag opzochten).

Utila ligt dus in de Carribische zee en de koraalriffen hier vormen één geheel met die van Belize en zijn daarmee de op-één-na grootste ter wereld (na het Great barrier Reef in Australie).
Een korte orientatie n aankomst verleidt me tot de keuze voor duikschool Alton´s; niet te groot, relaxt en toch professioneel en eigen accomodatie direct aan het water. Ook kan ik direct aan de slag; nog dezelfde dag van aankomst heb ik al een theorieboek in mijn handen die ik mag verslinden en kijk ik in de namiddag met mijn klasje naar een heerlijk overdreven geacteerde instructievideo. Ook met de instructeur tref ik het; ooit opgegroeid in Belgie maar al 21 jaar wonend op het eiland is Pascal met ruim 8500 duiken de meest ervaren duiker hier en de beste kenner van het maritieme leven.

Isla de Utila en de duikschool Alton's.

Mijn eerste ervaring met de hele duikuitrusting in het water is wel even wennen. Ben al geen echte waterrat en dan ook nog negeren wat je al in vervlogen tijden tijdens zwemles hebt geleerd; adem inhouden als je koppie onder gaat. Na een hele rits oefeningen in ondiep water is het absoluut geweldig wat er onder water allemaal te zien is!

Het is geen straf om te duiken in het kristalheldere water van Utila.

De koralen zijn onbeschrijfelijk mooi en nemen alle kleuren aan. Hun fragiliteit en merkwaardige vormen maakt het tot ware kunstobjecten. De vele vissen en ander waterleven maken het onderwaterparadijs compleet. Onbekend met al dit schoons ben ik al in verrukking met een doorsnee aquarium vis die met zijn honderden voorbij komen zwemmen. Echter ook bijzondere vissen gezien zoals de (sorry, maar ik heb alleen de engelse namen geleerd); Groupers, Spotted eye drumfish, Queen Angelfish, Snappers, Spanish Lobsters, enorme knapen van Barracuda´s en Tonijnen, Zeepaardje (!), Eagle-rays ('vliegen' door het water), een slag met behoorlijke tandjes; de Black Chain Moray, etc, etc...

De koraalriffen van Utila.

Met het reeds om half acht uitvaren naar de duiklocaties zijn het hier lange dagen, zeker als in de avond nog een biertje wordt gevat. Hitte, muggen en zandvliegjes kunnen dan ook niet verhinderen dat ik als een blok pit, al doen ze wel erg hun best...
Zandvliegjes laten je van muggen houden. Ze zijn zo miezerig als onweersvliegjes maar hun beten, die zich voornamelijk concenteren op de voeten, enkels en onderbenen jeuken irritant. In de avonduren actief wordt je eenvoudig tientallen malen gestoken en na een week beten sparen lijkt het alsof ik ik een enge ziekte heb opgelopen!
Wel trouwens heerlijk de hele week vis gegeten; tonijn, barracuda, kingfish en haaievlees (!); wat echt heerlijk is, zo lekker dat ik er niet aan heb gedacht dat ik eigenlijk tegen de vangst van deze jongens ben... niet verder vertellen dus. Voor straf beperk ik me op het vaste land weer tot rijst, bonen en kip.

Nog maar wat onderwatershots van Utila. Drie verschillende camera´s meesjouwen ging me wat te ver, dus onderstaande plaatjes zijn geleend.

Ik begin er tot slot overigens een traditie van te maken om in elk land een bekend iemand aan te treffen. Op Utila is in mijn voorlopige "Sterke ontmoetingen"-Top 3 tussen een oudklasgenoot en collegaatje van Elise met stip een voormalig collegaatje van bij Heineken op 2 binnengekomen! Zelfde periode, land, bestemming, duikschool, ...

Nog maar wat plaatjes kijken...

Net als in Copán heerst ook op de eilanden het "Toeristen? Buit ze uit!"-virus en na een weekje driftig meebetalen aan de onsluitbare gierput die miljardenschuld heet (geen flauwekul; toeristen betalen "schulden"belasting, o.a. a.g.v. orkaan Mitch - 1998) houd ik mijn carribisch uitstapje voor gezien en vervolg mijn trip weer over het Latijns-Amerikaanse vaste land richting de hoofdstad, Tegucigalpa.

En we kunnen nog wel even doorgaan.

vorig bericht | overzicht | volgende bericht