vorig bericht | overzicht | volgende bericht
|
Guatemala |
|
Het grondgebied van Belize voornamelijk gebruikend om eens even door te accelereren gaat de bus vanuit Belize-City niet verder dan het laatste dorpje voor de Guatemalese grens. Zoals Mexico een entreedonatie verlangt, vragen de doaniers van Belize om een exit fee. Na betaling loop ik onder de slagboom door op weg naar de verderop gelegen bushalte. Een andere gringo wacht daar al reeds op een bus, klaarblijkelijk een Nederlander aangezien hij een boek leest van een Utrechtse lijstduwer. Voordat ik hem passeer kijken we elkaar vragend aan en komt hij me wel toch heel bekend voor. "Het kan toch niet waar zijn, dat..." Het kan dus wel om iemand die je in Nederland de afgelopen 10 jaar nauwelijks hebt getroffen bij een grensovergang ergens in Latijns-Amerika tegenkomt!
Maurits in een voormalige mederebel van vervlogen mavotijden en reist al geruime tijd door het Zuid-Amerikaanse continent en heeft onder andere gewerkt in Peru en Chili. Nu is hij met zijn overgevlogen broer Jasper aan het relaxen hier in Midden-Amerika. Samen gaan we op weg naar Flores en halen we nog maar eens 'good old times' herinneringen op!
In de stromende regen arriveren we in Flores alwaar we een perfect hotelletjes boeken aan het meer. Een kamer kost slechts 35 Quetzals, deze guatemaltese munt is ongeveer 31 ct waard. De naam stamt overigens af van de zeldzame vogel die hier voorkomt in de jungle. Deze vogel werd , hij is voornamelijk rood/groen gekeurd en heeft een lange staart bestaande uit enkele veren. De veren van deze door de Maya´s vereerde vogel werden gebruikt om hoofdtooien te vervaardigen voor oppergod Quetzalcoatl.
"Enne; auch hie?"
Hoofddoel van mijn verblijf hier is Tikal, één der grootste en belangrijkste steden van de gehele Mayacultuur. Tikal is gesitueerd in de meest uitgestrekte jungle van Centraal-Amerika: het Maya Biosfeer Reservaat meet 16.000 km2 en is in zijn geheel beschermd gebied.
Om niks te missen van de ruines en de vele diersoorten in de jungle vertrek in vrijdagmiddag naar het 60 km verderop gelegen Tikal. Daar in de namiddag aankomend heb je de volgende dag eveneens toegang tot het park. Met mijn meegenomen hangmat tuk ik op het terrein van een - te duur - hotel. Door ter plekke te overnachten kan je zowel zonsondergang als zonsopkomst meemaken. Gelukkig inmiddels aardig gewend aan de geluiden van de jungle: met name de howler-apen maken vanaf de schermering een ongelooflijke herrie met hun indringend gekrijs. Als je niet beter weet waan je je in Jurassic Park omringd door hongerige dinosaurussen!
Het weer laat me enigszins in de steek: zowel aan het einde van de dag als de vroege ochtend erna gaat de zon schuil achter een grijs en laaghangend wolkendek. Om de zonsopkomst te zien was ik al om 04.30 uur uit mijn hangmat gestapt en even later het nog pikkedonkere park ingelopen op weg naar de hoogste tempel. Terwijl het langzaam licht wordt, begint het ook weer te plensen, waarmee dus de hoop op een fraaie zonsopkomst letterlijk in de mist opgaat. Als eerste present (voor even) bovenop de hoogste tempel van Tikal is het beeld er echter niet minder om: de regen zorgt met de voortjagende wolken, mistflarden en een aarzelend te voorschijnkomend zonnetje voor een ietwat mystiek uitzicht die eigenlijk wel bij de Maya´s hoort.
Als meer mensen de tempel bevolken heb ik inmiddels een betere stek ontdekt met mijn verrekijker. Bovenop het platform van de Grote Piramide heb ik wederom het rijk in alle vroege ochtendrust voor me zelf en, zij het minder hoog, een minimaal zo fenomenaal uitzicht.
Uitzicht vanaf de hoogste tempel van Tikal, Tempel IV.
De Grote Piramide, gelegen in 'Mundo Perdido'; de verloren wereld, is half blootgelegd en nog nauwelijks gerestaureerd. Het diende als observatiepost van het sterrenstelsel.
Uitzicht vanaf de Grote Piramide.
Behalve een perfecte locatie om alle hoge tempels te zien lijkt dit gedeelte van Tikal, 'de verloren wereld', wel één grote voilére! Met mijn verrekijker, vanwege afstand en de erg hoge bomen hier zeer noodzakelijk, gedraag ik me als een volleerde vogelspotter en tussen zes en 8 uur in de ochtend vliegt de ene na de andere tropische vogel voorbij. Hier zijn Toekans, papegaaien en andersoortige felgekleurde kanariepietjes niet levenloos en vederloos zoals in de Nederlandse dierenwinkels. Evenmin zijn ze van neon of in dons uitgevoerd met zuignapjes. Hier vliegen ze, alleen of in een groep, druk heen en weer van boom tot boom. Absoluut een kick om twee supergrote Toekans verderop rustig in een hoge Ceibal te zien zitten met hun felgeel immense snavels!
Ook qua ruines is de Mayastad indrukwekkend. Alhoewel Tikal het niet moet hebben van bewaard gebleven uitbundige decoraties is het vooral de uitgestrektheid van de stad met haar immense tempels en uitgebreide complexen.
Voor degenen die nog niet Mayamoe zijn:
Tikal is bijna 2000 jaar lang bewoond geweest van 800 BC tot 900 AD en huisde op zo´n 100.000 inwoners verspreid over 100 km2! Net als nabij gelegen steden zette het verval in aan het eind van de 9de eeuw en werd de stad grotendeels verlaten aan het begin van het tweede millenium. Meest aannemelijke reden voor de val van Tikal, en het gehele Mayarijk, is een langdurige periode van extreme droogte die zich uitstrekte van Mexico tot Costa Rica. Opeenvolgende mislukte oogsten waren het gevolg die leidden tot rebellie van de hongerige bevolking tegen de weldoorvoede priesters.
Het centrale plein van Tikal bestaat uit twee tegenover elkaar gesitueerde tempels. Tempel I (links) is de Tempel van de Grote Jaguar, waarin leider Ah Cacau is begraven.
Tegenover gelegen Tempel II, tempel van de Maskers, is waarschijnlijk de begraafplaats van zijn vrouw.
De resterende zijden van het plein worden in beslag genomen door de Noordelijke Acropolis en de Centrale Acropolis. De Noordelijke Acropolis was voornamelijk een begraafplaats van priesters en de lokatie van heilige ceremonies. het typeert de kenmerkende Maya-bouwstijl wat inhoudt dat gewoon over elkaar heen wordt gebouwd en uitgebreid. De ronde steen in het midden overigens diende als altaar voor offeringen en bevonden zich voor de trappen van de tempels.
De Centrale Acropolis was hoofdzakelijk een aaneenschakeling van residenties voor de upper class. Op de achtergrond de aan restauratie onderhevige Tempel V.
Wooncomplex G.
Tempels III en VI zijn nog grotendeels overgroeid.
Na een break in de middag wil ik eigenlijk de laatste uithoeken van het park gaan opzoeken als mijn digitale cameraatje vanuit zichzelf besluit zijn zo goed als volle geheugen maar eens te gaan wissen! Voor jullie daarom in de laatste anderhalf uur nog maar eens ronde gemaakt en weer wat shots geschoten. Het werd overigens meer dan beloond: toen ik op het einde van de dag nogmaals Tempel IV beklom had de aanwezige bewaker net enkele fraaien Toekans in de naburige struiken ontdekt. De vogels waren niet bang en kwamen ook nog steeds dichter bij ons in de buurt, de brutaalste zelfs op nog twee meter afstand! Deze staat op de - analoge - plaat vol in beeld en is (mits gelukt) de absolute climax van Tikal!
vorig bericht | overzicht | volgende bericht
