vorig bericht | overzicht | volgende bericht

Nicaragua

3 juni

León

De rit vanuit de hoofdstad richting grens verloopt weer eens via vele schijfen, maar desondanks toch redelijk snel en soepel. Zo'n drie jaar na orkaan Mitch zijn de gevolgen nog duidelijk zichtbaar maar niet meer voelbaar (althans in reistijd). In landen als Honduras en Nicaragua wordt een gebeurtenis sindsdien aangeduid als vóór Mitch en als ná Mitch.
In Tegucigalpa is sindsdien bijvoorbeeld het hele busschema overhoop gehaald omdat de verschillende rivieren in het regenseizoen nu veel sneller buiten hun oevers treden en daarmee verkeersaders blank zet. Ook zijn nog in de hele stad nog desoltate halfovereind staande panden te zien die nog geen nieuwe bestemming hebben of wachten op totale sloop.

Op zowel Hondurees als Nicaraguaans grondgebied staan de vele nu nog in gebruik zijnde noodbruggen over de vele Rio's op het punt afgelost te worden door nieuw aangelegde betonnen uitvoeringen. Weggeslagen stukken weg zijn nu nog provisorisch gerepareerd met opgevuld grint of omleidingen over een modderpad door de bush. <

Na door de Nicaraguaanse doaune te zijn opgelicht met $7 (hun eigen geld accepteren ze niet) voor 'presidentiële broekzak-belastingen' heeft een klein jochie voordat ik er erg in heb me op zijn mini-riksja geholpen en fietst hij me over de erbarmelijk slechte weg en een nog slechtere brug over de Rio Gausaule door de stromende regen naar de verderop gelegen immigratiedienst en daadwerkelijke grens. Een 12-jarig menneke voor me laten trappen vind ik maar niks en aangekomen bij de immigratiedienst betaal ik hem voor de hele rit en loop de rest zelf. Afstanden stellen meestal niets voor, ook nu niet, ook al doen de lokalen je altijd anders geloven (eigenlijk zijn het gewoon luie donders die voor een wandelingetje van 2 blokken al in de taxi kruipen).

Machtige uitzichten tijdens de busritten door de vulkanische regio van Latijns-Amerika.

Na de verschillende paspoortcontroles neem ik plaats in een propvolle collectivo en stap in de volgende stad over in een bus die me naar León brengt.
Hier vind ik na enig zoekwerk onderdak bij een niet bepaald geweldige stek maar het aanbod is mager dus selectief kan ik niet zijn. Na een noodzakelijke douche verken ik de stad wat en ondanks dat het zaterdagavond is beperkt het stadsrumoer zich tot het Parque Central dat gedomineerd wordt door een pompeuze Cathedraal.

De Cathedraal van León is de grootste van Latijns-Amerika en zou hier per ongeluk zijn gebouwd in plaats van zijn oorspronkelijk bedoelde bestemming Lima te Peru.

Na het eten laat ik me verleiden tot een bezoek aan de bioscoop. Een zeer matige film (The Mummie) en opspelende vermoeidheid laten me al ruim voor het einde indutten ondanks dat een overvolle zaal rumoerig met de film meeleeft.

Zondagochtend slaap ik uit tot negen uur (voor mij in NL in het weekend een haast onmogelijk tijdstip) om later de stad uit te lopen naar een Fort op een heuvel wat als laatste bastion van de junta standhield tijdens de Revolutie van 1978-'79. Een familieclan is toen bloedig afgezet en zowel León als volgende bestemming Granada waren strijdtoneel tijdens deze burgeroorlog.

Eigenlijk niet zo'n bijster slimme actie om het fort te bekijken. Met het achter laten van de laatste huizen laat ik ook de betegelde weg achter me en verandert het in een modderpad met rijkelijk rondslingerend afval. Dit wordt alleen maar erger en als ik bijna boven ben heb ik al de nodige runderdarmen, zwart uitgeslagen door de duizenden eromheen zoemende vliegen, gepasseerd. Eenmaal boven verklaart de aanwezige vuilstortplaats veel en stelt het fort niets voor. Enige interessante is het mooie uitzicht.

Uitzicht vanaf het fort met León en enkele vulkanen op de achtergrond.

Terug in het centrum heb ik het wel gehad voor de rest van de dag en tussen een een stevige lunch en diner in beperk ik me tot het vatten van enkele pinten in een open bar die uitkijkt over het plein. Zowaar geen slecht besluit met een middagvullende plensbui in het verschiet.

vorig bericht | overzicht | volgende bericht