Mexico |
16 maart |
Hermosillo |
Ok, de rit naar eindbestemming Hermosillo tot in detail uitgestippeld, dus; hit the road!
Bij de busterminal aangekomen heb ik natuurlijk net de geplande bus van 10.00u gemist en kan ik weer 1,5u wachten. Aangezien de Italiaanse tv-programma´s van RAI Uno verbleken bij de Mexicaanse pulp kom ik de tijd wel door in de vertrekhal. Hermossillo betekent een uurtje of 11 uur bussen, dus weinig bijzonders gebeurt er verder. Wel worden we nog een keer aangehouden door een of andere vage controle-eenheid die de bagage controleert. Overigens is de omgeving schitterend, dus genoeg te genieten!
Om na middernacht echter in een stad te arriveren is echter niet ideaal als je nog niet weet waar je gaat tukken. Mijn gids biedt weinig soelaas, maar gelukkig is mijn taxi-chauffeur welwillend en ga ik een uur later in een cheap hotel gestrekt.
tja, een geplande hap (of twee) in een lokale cerveza was me niet gegund op mijn verjaardag, dus dat is maar even uitgesteld!
Neem al om 06.30u de stadsbus downtown om een uur later de Greyhound te nemen naar tijuana. Zoals altijd ruim op tijd aanwezig, dus ik bel ff met Elise, drink een koffie XL en chat wat met een Noorse immigrant.
De tijd gaat wel erg gemakkelijk voorbij, en om 07.30u nog geen gereedstaande bus. Als ik vraag waar dat kreng blijft komt de regeltante in de vertrekhal er achter dat de chauffeur zich heeft verslapen en ik een uur langr moet wachten! Zo zie je maar weer, nooit te vroeg ergens zijn, gaat altijd mis!
Het busritje vervolgens duurt slechts 3 kwartier en ik ben de enige die zich moet melden voor een stempel in mijn paspoort. De ongeduldige chauffeur heeft weinig zin om speciaal voor mij te wachten dus ik laat hem maar vertrekken, voordat hij dat zelf besluit en mijn rugzak met hem meereist.
Onze norse, ietwat te forse, Mexixcaanse vriend in een klein kantoortje is de grote baas. Hij bepaalt wie aan de beurt is, wat automatisch betekent dat ik een hele tijd mag plaatsnemen...
Na $20 te hebben betaald (navraag bij Amerikaanse zakenlui leert dat dat normaal is, ook al wordt dit nergens vermeldt) en enkele argwaanende blikken mag ik vertrekken: Viva la Mexico!
Na een fikse wandeling aangekomen bij het bustation, geloof ik het allemaal wel. Ik koop een ticket, sla wat eten en drinken in en wacht tot de bus om 20.00u vertrekt. tegen de avond snack if eerst nog ff enkele taco´s, immers alle tijd. Niet dus...
Ik heb er dus totaal niet bij stilgestaan dat ik tussen de tijdzones aan het hoppen ben en heb dus gewoon de bus gemist waar ik al de hele middag op wacht!
Gelukkig zijn de busjongens niet de beroertste en er gaat klaarblijkelijk ook nog een om 22u waar ik probleemloos mee kan rijden. Oefff...