vorig bericht | overzicht | volgende bericht

Mexico

3 april

Guanajuato

Het bewijs is maar weer eens (ten overvloede) geleverd: geef in het openbaar nooit ruchtbaarheid aan het feit dat alles meezit. Het is verdacht vaak het startsein van een ´mindere´ fase. De eerste aanval van, de in de eerste contreien onvoormijdelijke, buikloop was dan ook een feit aan de vooravond van het geplande vertrek naar Guanajuato. Ook al vindt ik het eten hier verukkelijk, mijn darmflora heeft toch echt enige gewenning nodig! 2 dagen pillen slikken en een volle stempelkaart van de toilet verder de trip echter weer kunnen oppikken.
Zacatecas - Guanajuato zou een onbenullig ritje moeten zijn van zo´n 4,5 uur (over ik schat niet meer dan 350km). Toch arriveer ik pas rond 17.30u op de plaats van bestemming, terwijl ik eerder die dag om 8 uur ´s ochtends reeds de hostel had verlaten. De chauffeurs van de vijf (!) verschillende bussen stopten onderweg veelvuldig voor de baños, torta en nodige gewichtige conversatie.

Door Ernesto getipt op zoek naar een hostel voor slechts 45 pesos aan de Plaza Los Angeles. De plaza is in hartje centro historico snel gevonden, de hostel echter niet. De hostel is namelijk niet aangeduid of bewegwijzerd. In mijn vloeiende Spaans vraag ik zo ongeveer de gehele aan de plaza gelegen middenstand waar het is. De schouders worden veelvuldig opgehaald. Reeds met het idee rondlopend koers te zetten naar een ander adres wijst een verkoopster me op een gesloten deur in een zijstraatje. Eenmaal gebeld, verschijnt een verdieping hoger een bekend gezicht op het balkon. Eén van de fietsende zwitsers uit Zacatecas; gevonden!

Het is een ietwat vervallen pand dat wordt gehuurd door eigenaar José Luz. Hij heeft genoeg aan een kamer en heeft de overige ruimte beschikbaar gesteld aan internationale reizigers die door andere hostels en reizigers zijn getipt. Een gemeenschappelijke slaapruimte voor maximaal 8 gasten, een keuken met 1 electrische pit, een badkamer dat betere tijden heeft gekend en (alweer) een dakterras met prachtig uitzicht. Reclame en promotie voor de tent is het hem niet waard; als hij maar zijn eigen kosten ermee kan dekken. En dat kan hij; de huur voor het hele pand bedraagt per maand slechts 300 pesos, zo´n 75 gulden! Voor een toplocatie als de Plaza Los Angeles (vergelijkbaar: Amorsplein in Maastricht) een, in onze ogen uiteraard, spotprijsje! Dus mochten er zich nog onroerend goed-speculanten onder de volgers bevinden...
Behalve de 2 zwitsers is er een Amerikaanse die, ondanks haar ´echte´ vriend in Eindhoven, intiem verkeert met een wazige Belg. Hij vertrekt echter een dag later en zijn stek wordt aan het eind van de dag ingenomen door een andere belg. Een ietwat vermoeiende filosofische walloniër die zucht onder het juk van de globale Amerikanisering, maar desondanks zijn eigen afkomst verloochent en dweept met de (ozo fantastische) Franse cultuur...

Het complete centro historico van Guanajuato is door UNESCO tot werelderfgoed verklaard

Een beetje chauvinistisch gesteld zou je Guanajuato gemakkelijk ´het Maastricht van México´ kunnen noemen. Nog meer dan Zacatecas heeft deze stad geprofiteerd van zijn ligging in een zilver- en goudrijke regio. De stad is dan ook rijk aan kerken, plaza´s, twee theaters (waarvan één in een wat protserige neo-barokke stijl), een grote baseliek en een populaire universiteit.

Guanajuato is als locatie erg geliefd voor "even lekker weg in eigen land"

De inrichters van de stad beschikten enkele eeuwen geleden over een vooruitziende blik door het stadshart gedeeltelijk te ondertunnelen. Een indrukwekkend netwerk van, deels in rotsen uitgehakt en deels uit rotsblokken opgetrokken, tunnels op verschillende niveau´s voorkomt dat het drukke verkeer compleet vastloopt in de nauwe, stijle en bochtige straatjes.

Guanajuato is uniek vanwege haar vele tunnels die het stadshart doorsnijden

Na ruim drie weken trouwens tijdens een avondje in de kroeg de eerste Nederlander tegengekomen, en nog een mede-limbo (uit Maastricht) ook! Na bijna 6 maanden rondreizen zat zijn tijd erop.
Zoals gezegd bestaat het drukke toerisme in Guanajuato uit Mexicanen, maar ook veel Amerikanen lopen er rond. In het algemeen zijn onder de hostelbevolkers tot nu toe vooral de Angelsaksische landen (USA, Canada, UK, Australië) in de meerderheid.

Even buiten Guanajuato is de zilvermijn La Valenciana, ooit de rijkste ter wereld, nog steeds in gebruik. Voor de mijnwerkers is een grote kerk gebouwd met maar liefst drie immense, uiteraard, goudgeverfde altaren.

De mens is altijd geinteresseerd in rariteiten, dus heb ik het ´museo los momias´ bezocht. Overledenen werden vroeger (onbewust) gemummificeerd door ze te oliën om thuis op te baren. Het droge en warme klimaat zorgde vervolgens voor een goede conservering van de lichamen. Ook blijken enkele personen aan een minder prettig einde te zijn gekomen.

Volgende stop: ciudad de México!

vorig bericht | overzicht | volgende bericht